Κήδευα! Κήδευα τα όνειρα που είχα για αυτό το παιδί!

Η Αγγελική μέσα απο την επιστολή της μάς μιλά για το πένθος που βιώνει στο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει το μωρό της.

Επιτρέποντας στην διαδικασία του πένθους να βιωθει και αντιμετωπίζοντας την κατάθλιψη, μας εξιστορεί πως η ίδια επιλέγει την αποδοχή ως μια διανοητική θέση καθώς πλέον δεν αντιστέκεται σε ότι δεν μπορεί να ελέγξει.

Με φροντίδα στο παιδί της αλλά και φροντίδα στον εαυτό της ξαναβρίσκει το χαμόγελο και τον λόγο ύπαρξης της μικρής της, στην ζωή της.