«Ο καρκίνος με έκανε να αγαπήσω περισσότερο τον εαυτό μου»

Η φωτογράφος Ολυμπία Κρασαγάκη μιλά για την ημέρα μετά τον καρκίνο του μαστού: για το σώμα που αλλάζει, τον φόβο που επιστρέφει κάθε έξι μήνες, τις σχέσεις που διαπραγματεύεσαι εκ νέου και τη δύναμη που, τελικά, γεννιέται μέσα από όλα αυτά.

Τι σημαίνει πραγματικά «επόμενη μέρα» μετά τον καρκίνο του μαστού; Η Ολυμπία Κρασαγάκη και η Τζούλη Αγοράκη συζητούν ανοιχτά την κοινή τους εμπειρία, μιλώντας για όσα συνήθως μένουν στη σκιά. Για το σώμα που παύει να μοιάζει γνώριμο, για το στήθος που δεν έχει πια την ίδια υφή και αίσθηση, για την εικόνα του εαυτού στον καθρέφτη, που χρειάζεται χρόνο για να αγαπηθεί ξανά.

Μιλούν για τη δεκαετή ορμονοθεραπεία, το χάπι, τις παρενέργειες, την ψυχολογική φθορά αλλά και για το πώς οι σχέσεις αλλάζουν: με τον σύντροφο, με τους φίλους, με τα παιδιά που καταλαβαίνουν περισσότερα απ’ όσα λένε. Και φυσικά, για εκείνο το σταθερό ραντεβού με τον φόβο: τις εξετάσεις ανά εξάμηνο, κάθε υπέρηχο, κάθε μαστογραφία που γίνεται μια μικρή αναμέτρηση με το παρελθόν.

Η ζωή μετά τον καρκίνο δεν είναι απλώς επιβίωση. Είναι μια διαρκής εγρήγορση αλλά και μια ισχυρή υπενθύμιση να ζεις στ’ αλήθεια στο παρόν.