🪤 🐭Η Ποντικοπαγίδα. Αγκάθα Κρίστι (The Mousetrap) Κανείς αθώος όταν το παρελθόν επιστρέφει

Το Μόνκσγουελ Μάνορ δεν μοιάζει επικίνδυνο. Ένα παλιό αρχοντικό στην αγγλική επαρχία, φρεσκομεταμορφωμένο σε ξενώνα από τη Μόλι Ράλστον και τον σύζυγό της Τζάιλς, περιμένει τους πρώτους του ενοίκους. Όμως, πριν ακόμη ανοίξει επίσημα τις πόρτες του, μια είδηση εισβάλλει από το ραδιόφωνο: στο Λονδίνο έχει δολοφονηθεί μια γυναίκα, η Μορίν Λυόν. Μαζί με την είδηση, μεταδίδεται και η περιγραφή του δράστη. Η πληροφορία αιωρείται στον αέρα σαν προειδοποίηση.

Οι επισκέπτες φτάνουν ένας ένας, φέρνοντας μαζί τους όχι μόνο αποσκευές, αλλά και αδιόρατες σκιές. Ο νεαρός και νευρωτικός Κρίστοφερ Ρεν, η αυστηρή και διαρκώς επικριτική κυρία Μπόιλ, η σιωπηλή δεσποινίς Κέιζουελ και ο απόστρατος αξιωματικός Μέτκαλφ. Λίγο αργότερα, ένας απρόσμενος πέμπτος επισκέπτης εμφανίζεται μέσα στη χιονοθύελλα: ο κύριος Παραβιτσίνι, με μια ιστορία ατυχήματος που γεννά περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα απαντά.

Ο καιρός χειροτερεύει. Οι δρόμοι κλείνουν. Το Μόνκσγουελ Μάνορ αποκόπτεται πλήρως από τον έξω κόσμο. Τότε έρχεται ένα τηλεφώνημα από τον επιθεωρητή Χόγκμπεν, αινιγματικό και λιτό: ένας αστυνομικός θα φτάσει σύντομα στον ξενώνα. Δεν εξηγεί το γιατί. Λίγο αργότερα, ο λοχίας Τρότερ καταφθάνει με σκι, σαν να ξεπήδησε από το ίδιο το χιόνι. Σχεδόν αμέσως μετά, η τηλεφωνική γραμμή νεκρώνει. Η απομόνωση γίνεται απόλυτη.

Ο Τρότερ συγκεντρώνει τους παρόντες και τους ανακοινώνει ότι το έγκλημα στο Λονδίνο δεν ήταν τυχαίο. Στον τόπο της δολοφονίας βρέθηκε ένα σημειωματάριο με τη διεύθυνση του ξενώνα και ένα παράξενο μήνυμα: «τρία τυφλά ποντίκια» – και η φράση «αυτό ήταν το πρώτο». Η υποψία είναι σαφής: ο δολοφόνος δεν έρχεται. Βρίσκεται ήδη μέσα στο σπίτι.

Η αποκάλυψη που ακολουθεί βαραίνει την ατμόσφαιρα. Η Μορίν Λυόν δεν ήταν αυτό που έδειχνε. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μορίν Στάνινγκ και είχε μόλις αποφυλακιστεί για την κακομεταχείριση τριών παιδιών, των αδελφών Κόριγκαν, που της είχαν ανατεθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ένα από αυτά πέθανε. Η αστυνομία θεωρεί πιθανό ο δράστης να είναι το μεγαλύτερο παιδί, πλέον ενήλικας, που αναζητά εκδίκηση.

Η ένταση κορυφώνεται όταν γίνεται γνωστό ότι η κυρία Μπόιλ, με την ιδιότητά της ως υπαλλήλου της πολεμικής υπηρεσίας, ήταν εκείνη που τοποθέτησε τα παιδιά στην ανάδοχη οικογένεια Στάνινγκ. Λίγο αργότερα, βρίσκεται στραγγαλισμένη στη βιβλιοθήκη. Το έγκλημα μεταφέρεται από το Λονδίνο στο ίδιο το σπίτι. Δεν υπάρχει πια αμφιβολία: ο δολοφόνος είναι ανάμεσά τους.

Η έρευνα περιπλέκεται. Τα δύο επιζώντα παιδιά Κόριγκαν, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, είναι πλέον ενήλικες και αγνώριστα. Κανείς δεν ξέρει ποια είναι, ούτε πώς μοιάζουν. Υποψίες στρέφονται αρχικά στον Κρίστοφερ Ρεν, που ταιριάζει με την περιγραφή του δράστη. Όμως σύντομα γίνεται φανερό ότι κανείς δεν μπορεί να εξαιρεθεί. Ακόμη και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες του ξενώνα κρύβουν κινήσεις και ταξίδια που τους συνδέουν χρονικά με το πρώτο έγκλημα.

Ο λοχίας Τρότερ αναλαμβάνει συστηματικές ανακρίσεις. Το Μόνκσγουελ Μάνορ μετατρέπεται σε κλειστό πεδίο εξομολογήσεων, ψεμάτων και φόβου. Καθώς οι υποψίες μετακινούνται από πρόσωπο σε πρόσωπο, γίνεται σαφές ότι η αλήθεια δεν βρίσκεται μόνο στο ποιος σκότωσε, αλλά στο παρελθόν που επιστρέφει απαιτώντας λογαριασμό.

Η παγίδα έχει στηθεί. Και κανείς δεν γνωρίζει ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος.

🎭 Σκιαγράφηση χαρακτήρων

Η Μορίν Λυόν (κυρία Στάνινγκ)

Δεν εμφανίζεται ποτέ επί σκηνής, κι όμως είναι η αόρατη δύναμη που κινεί τα πάντα. Η Μορίν Λυόν κουβαλά ένα παρελθόν βαριάς ενοχής: μαζί με τον σύζυγό της κακομεταχειρίστηκαν τρία ανάδοχα παιδιά, οδηγώντας το ένα στον θάνατο. Η φυλάκισή της δεν λειτούργησε ως κάθαρση, αλλά ως αναβολή. Με νέο όνομα προσπάθησε να ξαναμπεί στη ζωή, όμως το παρελθόν δεν ξεχνά και δεν συγχωρεί. Η δολοφονία της δεν είναι απλώς ένα έγκλημα· είναι το άνοιγμα ενός φακέλου που όλοι ήθελαν να μείνει κλειστός.

Μόλι Ράλστον

Συνιδιοκτήτρια του Μόνκσγουελ Μάνορ και η πρώτη εικόνα κανονικότητας. Φιλόξενη, ευγενική, με τη λαχτάρα μιας γυναίκας...